واکنش ترکیه هم در واقع ظاهری و باطنی داشته؛ ظاهرا سناریوی ترکیه، همان طور که در ساعات گذشته شاهد بوده ایم، مقصر جلوه دادن مخالفان اردوغان یعنی طرفداران گولن در این ترور است؛ بدین منظور که هم اتهام را از گروه های تروریستی مورد حمایت اردوغان در سوریه بزداید و همه بهانه جدیدی برای ایجاد فشار بین المللی برای گولن به دست آورد؛ اما در باطن این سناریو، احتمالا دولتمردان ترک، از این ترور، چندان ناراضی هم نباشند، چون پس از فشارهای رسانه ای که بر روسیه و ایران پس از آزادسازی حلب وارد کردند، اکنون این فرصت را دارند که به افکار عمومی اعلام کنند، این روسیه و ایران هستند که فضای منطقه را به سمت افراط گرایی برده اند و حتی مردم عادی را نیز علیه خود خشمگین کرده اند تا جایی که در روز روشن، سفیر این کشورها را ترور می کنند. 

اما پیام این ترور برای ایران چه می تواند باشد؟ اگر مواضع و تحولات ساعات گذشته مقامات سه کشور ایران، روسیه و ترکیه را کنار هم بگذاریم، شاید پیام این ترور برای ایران هم تا حدی روشن شود. پس از ترور سفیر روسیه، واکنش پوتین نشان داد که وی نمی خواهد در این باره با اردوغان وارد تنش جدیدی شود و حتی با عدم لغو دیدار سه جانبه ایران و روسیه و ترکیه ـ که بناست امروز در مسکو برگزار شود ـ نشان داد که می خواهد اوضاع سوریه را سر و سامان بدهد، بدون اینکه قتل سفیرش، این تلاش ها را تحت الشعاع قرار دهد.

از این سو هم در تماسی که پوتین با رئیس جمهور ایران داشته، از وی خواسته است در اسرع وقت، مسأله سوریه را با همکاری به نتیجه برسانیم. شاید اکنون پوتین در موقعیتی قرار گرفته که همزمان می تواند از ایران و ترکیه بخواهد از سرسختی مواضع خود درباره سوریه بکاهند و خیلی سریع زمینه همکاری برای پایان دادن به درگیری ها در سوریه را پایان دهند. روسیه حتما در جلسه امروز، از این ترور، برای نزدیک کردن مواضع ایران و ترکیه، در قبال سوریه، استفاده خواهد کرد. البته موضع ایران در حفظ خط مقاومت و دولت قانونی سوریه، خدشه ناپذیر است؛ اما هر فرایندی که ملت سوریه، نبوغ حکومت و حاکمانش را انتخاب کند، با موافقت ایران همراه خواهد شد.