بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب به این شرح است:

 نیروی هوایی در دوران پهلوی، یکی از نزدیک‌ترین نیروها به مرکز قدرت و به دربار و به آمریکایی‌ها بود. خب ما از این حادثه باید عبرت بگیریم؛ درسهایی دارد، عبرتهایی دارد.

اوّلین درسی که خوب است ما به آن توجّه داشته باشیم این است که رژیم طاغوت از جایی ضربه خورد که انتظار آن را نداشت؛ همچنانی که خداوند در قرآن راجع ‌به یهود بنی‌النّضیر میفرماید که «فَاَتاهُمُ اللّهُ مِن حَیثُ لَم یَحتَسِبُوا»؛  از جایی خدای متعال به سمت اینها هجوم آورد که انتظارش را نداشتند. نیروی هوایی با فرماندهان آن‌چنانیِ وابسته، با شرایط ویژه‌ای که این نیرو همیشه در آن دوره داشته است  ــ [یعنی] ارتباط و اتّصال شدید به آمریکایی‌ها و مدیران آمریکایی و آموزشگاه‌های آمریکا و مانند اینها ــ ناگهان در حسّاس‌ترین موقع به نفع انقلاب وارد میدان میشود که اوّلش روز نوزدهم بهمن بود که آمدند با امام دیدار کردند و بیعت کردند؛ بعد هم ایستادگی در مقابل بخش دیگری از ارتش بود که به آنها حمله کرده بودند و آن قضایای عجیب آن روزها ‌که من نمیدانم اصلاً جزئیّات این مسائل در جایی برای خود نیرو ثبت شده یا نشده؛ واقعاً اگر نشده، باید [ثبت] بشود که چه اتّفاقی در پایگاه تهران افتاد و هجومی که {به اینها}شد و دفاعی که مردم از اینها کردند. این یک مسئله است که خدای متعال از جایی به دشمن ضربه وارد آورد که انتظار نداشت. این، یک طرف قضیّه است.

نقطه‌ی مقابل این ،آن است که مؤمنین از نقطه‌ای تقویت شدند که انتظار نداشتند؛ این در تعریف اسلامی و در فرهنگ اسلامی و در ادبیات دینی ما اسمش «رزق لایُحتَسَب» است.

 یک جامعه‌ی مؤمن، یک مجموعه‌ی مؤمن، یک نیروی هوایی مؤمن وقتی که به خدا اطمینان داشت، آن وقت با عزم راسخ تهدیدها را تبدیل میکند به فرصت. حالا گزارش دادند که ما فلان تعداد هواپیمای جنگنده یا مسافربری را تعمیر کردیم، اُوِرهال کردیم و مبالغ زیادی ساختیم؛ این چیزها کِی برای نیروی هوایی ما ممکن شد؟ آن وقتی که از دیگران چشم بریدند؛ یعنی دیگران تهدید کردند، گفتند که ما نمیدهیم، نمیفروشیم، نمیگذاریم.

اجناس و کالاهای نظامی متعلّق به ما در انبارهای شرکتهای نظامی آمریکا هنوز موجود است؛ یعنی هنوز هست و به ما نداده‌اند. و جالب این است که چند سال قبل از این، [هزینه‌ی] انبارداری هم از ما میخواستند؛ اجناسی که پولش را گرفته‌اند، جنس را نمیدهند، انبارداری هم میخواستند.

خب این، معنایش آن است که نظام جمهوری اسلامی بایستی توانایی اداره‌ی یک نیروی هوایی کارآمد را نداشته باشد؛ امّا نتیجه این شده که نیروی هوایی ما که آن روز یک قطعه‌ی فلان جنگنده را یا فلان هواپیما را نمیتوانست تعمیر کند، حق نداشت تعمیر کند، امروز کلّ هواپیما را میسازد؛ یعنی تهدید را تبدیل کرده به فرصت، خطر را تبدیل کرده به سود؛ خاصیّت یک مجموعه‌ی مؤمن این است.

 ما از اول انقلاب دچار تحریم بودیم، در این چند سال اخیر تحریمها با شدت بیشتری هم ادامه پیدا کرده، یعنی شدّت پیدا کرده؛ خودشان هم افتخار میکنند که اینها شدیدترین تحریم را علیه جمهوری اسلامی ترتیب داده‌اند. این تحریم به معنای واقعی کلمه یک جنایت است. یعنی یک تهدیدِ مهمِ محکوم از لحاظ افکار عمومی دنیا است؛ چون بحث سرِ تحریم خود آمریکا نیست، بحث سرِ تحریمِ زورکیِ دیگران به وسیله‌ی آمریکا است.

همین تحریم میتواند یک فرصت باشد که تاکنون هم تا حدود زیادی فرصتهایی را برای ما به وجود آورده، بعد از این هم میتواند یک فرصت بزرگ را برای ما به وجود بیاورد. اگر ما مسئولین هوشیارانه عمل بکنیم، میتواند اقتصاد کشور را از اتّکاء به نفت نجات بدهد؛ بندِ ناف اقتصاد را از نفت ببرّد و قطع بکند.